W ciągu kilku ostatnich lat handel elektroniczny stał się wyraźnie zależny od portali internetowych. Portale są najczęściej pierwszymi otwieranymi przez użytkowników stronami internetowymi, od których zaczyna się szukanie potrzebnych informacji. Portale posiadają bardzo ważne bramki, które pozwalają użytkownikom dotrzeć do interesujących ich informacji.
W handlu bezprzewodowym portale mogą odegrać znacznie większą role ze względu na charakter urządzeń mobilnych, na których tzw. serfowanie (surfinf) staje się bardzo nieporęczne i wręcz irytujące. Przenośne portale mogą być dużym ale jednocześnie dochodowym wyzwaniem dla potencjalnych twórców. Nie powinno się jednak wzorować na tradycyjnych portalach przy tworzeniu portali przenośnych gdyż tradycyjne rozwiązania mogą nie pasować dla aplikacji w mobilnym świecie.
Obszary zastosowania aplikacji handlu mobilnego część I
Aplikacja mobilna oznacza elektroniczne wspomaganie szeroko pojętego handlu i biznesu, prowadzonych online za pośrednictwem mobilnych terminali telefonii komórkowej. Ma ona cechy i funkcje zbliżone do aplikacji sieciowych handlu elektronicznego dostępnych z komputera stacjonarnego. Jest jednak istotna różnica. Usługi handlu mobilnego znoszą ograniczenia wynikające z korzystania przez Internet ze stacjonarnego komputera osobistego PC - wedle ogólnej zasady: uzyskiwanie informacji gdziekolwiek, kiedykolwiek i o czymkolwiek, czyli wszystko, co możliwe, oczywiście w miarę rozszerzania się dostępnego pasma bezprzewodowego. Tym samym korzystanie z urządzeń przenośnych do prowadzenia mobilnych operacji biznesowych staje się powszechniejsze, zwłaszcza, że liczba wszystkich terminali bezprzewodowych (włącznie z komórkowymi) już dawno przewyższyła liczbę zainstalowanych na świecie komputerów.
W porównaniu do systemu handlu elektronicznego, system handlu mobilnego jest znacznie bardziej skomplikowany gdyż zawiera również składniki związane z transmisją bezprzewodową. rysunek 8 przedstawia strukturę systemu handlu mobilnego, zawierający sześć składników oraz przykład takiego systemu, który jest obecnie możliwy na bazie istniejącej technologii. Infrastruktura sieciowa systemów handlu mobilnego zawiera obie sieci: kablową i bezprzewodową. Składnik sieci kablowej ma tę samą strukturę i implementację jaka potrzebna jest w systemach e-commerce.
Odmiennie niż dla rozwiązań handlu elektronicznego – gdzie użytkownicy korzystają ze stacjonarnych połączeń internetowych – z usług handlu mobilnego korzysta się bezprzewodowo, głównie za pośrednictwem telefonów komórkowych. Chociaż same usługi handlu mobilnego niewiele się różnią od współczesnych elektronicznych operacji handlowych, perspektywa ich rozwoju jest większa niż tych samych usług świadczonych przy pomocy sieci konwencjonalnej.
Według przewidywań EITO 2001 (European Information Technology Observatory) liczba użytkowników mobilnych w Europie Zachodniej wzrośnie z 7 mln zarejestrowanych pod koniec roku 2000 do ok. 175 mln pod koniec 2005 r [GorGeb, 2001].
Według Lucent Technologies środowisko sieci bezprzewodowych, w tym i usług handlu mobilnego, można podzielić na trzy segmenty rynkowe: użytkowników indywidualnych, użytkowników biznesowych oraz właściwe aplikacje biznesowe. Podział ten ujmuje kilka rozwiązań [Urba, 2001]:
Mobilne biuro (Mobile Office) – umożliwiające pracownikom biznesowym korzystanie z biurowych możliwości przenośnych komputerów PC w dowolnych okolicznościach. Podręczny komputer podróżuje razem z użytkownikiem i wszelkimi jego aplikacjami oraz funkcjami dodatkowymi obejmującymi: usługi telefoniczne, zunifikowany przekaz wiadomości, pocztę elektroniczną, terminarz, dostęp do plików i baz danych, planowanie podróży oraz wideokonferencje;
Podręczny asystent (Lifestyle Manager) – zmieniający zwykły telefon komórkowy w osobistego asystenta. Umożliwia on obsługę zadań związanych z planowaniem zajęć i zapewnia bezprzewodowe usługi komunikacyjne, rozrywkę oraz dostęp do informacji, a także usługi handlu elektronicznego m-commerce i e-banking;
Aplikacje biznesowe (Market Business-to-Business Application) – obejmujące zastosowania mobilne, takie jak: zdalne zarządzanie usługami, zarządzanie środkami materialnymi (taborem), zdalny nadzór oraz telemetrię.
Głównym założeniem schematu znajdującego się na rys.3, jest podzielenie badań nad handlem mobilnym (mobile commerce lub m-commerce) na trzy główne kategorie, które są ściśle ze sobą powiązane, a mianowicie: technologia, teoria i badania oraz zastosowania. Jak widać na rysunku, technologia tworzy trwałą podstawę dla badań i praktyk, natomiast na szczycie struktury znajdują się praktyczne metody użycia oraz zastosowania niżej położonych technologii. Zagnieżdżona wewnątrz tej struktury teoria pośredniczy między technologią a zastosowaniami i pomaga odpowiedzieć na pytania gdzie?, dlaczego?, kiedy? i jak? powinna lub nie powinna być stosowana technologia handlu mobilnego.
