Według Lucent Technologies środowisko sieci bezprzewodowych, w tym i usług handlu mobilnego, można podzielić na trzy segmenty rynkowe: użytkowników indywidualnych, użytkowników biznesowych oraz właściwe aplikacje biznesowe. Podział ten ujmuje kilka rozwiązań [Urba, 2001]:
Mobilne biuro (Mobile Office) – umożliwiające pracownikom biznesowym korzystanie z biurowych możliwości przenośnych komputerów PC w dowolnych okolicznościach. Podręczny komputer podróżuje razem z użytkownikiem i wszelkimi jego aplikacjami oraz funkcjami dodatkowymi obejmującymi: usługi telefoniczne, zunifikowany przekaz wiadomości, pocztę elektroniczną, terminarz, dostęp do plików i baz danych, planowanie podróży oraz wideokonferencje;
Podręczny asystent (Lifestyle Manager) – zmieniający zwykły telefon komórkowy w osobistego asystenta. Umożliwia on obsługę zadań związanych z planowaniem zajęć i zapewnia bezprzewodowe usługi komunikacyjne, rozrywkę oraz dostęp do informacji, a także usługi handlu elektronicznego m-commerce i e-banking;
Aplikacje biznesowe (Market Business-to-Business Application) – obejmujące zastosowania mobilne, takie jak: zdalne zarządzanie usługami, zarządzanie środkami materialnymi (taborem), zdalny nadzór oraz telemetrię.
Konieczne jest przeanalizowanie, jakie są oczekiwane cechy systemu mobilnego handlu w celu przeprowadzenia skutecznych i efektywnych transakcji mobilnej i jakiego typu wyzwaniom stawić czoła w procesie rozwoju i wdrażania systemów mobilnych handlu. System handlu mobilnego powinien [WeChJy, 2004]:
Pozwolić użytkownikowi końcowemu do przeprowadzenia transakcji mobilnych w sposób łatwy, w dowolnej chwili oraz w dowolnym miejscu,
Umożliwiać personalizację produktów lub różnicować na życzenie,
W pełni wspierać szeroki zakres aplikacji handlu mobilnego dla dostawców treści,
Maksymalizować zgodność operacyjną,
Utrzymywać niezależność od programu / danych, to znaczy, że zmiana komponentów systemu nie wpłynie na programy / dane,
Zapewniać bezpieczeństwo od początku do końca (end-to-end).
Obszary zastosowania aplikacji handlu mobilnego część II
Do listy niektórych głównych zastosowań aplikacji mobilnych można zaliczyć [GorGeb, 2001]:
Handel i bankowość - handel jest wymianą lub kupnem i sprzedażą towarów na wielką skalę włączając w to transport z miejsca na miejsce. Skala ta wzrasta przy coraz większej wygodzie i wszechobecności handlu dzięki technologii handlu mobilnego. Istnieje wiele przykładów wpływu usług mobilnych na usprawnienie handlu. Przykładowo możliwość płacenia za towary w dystrybutorach, sprawdzanie stanu konta bankowego i dokonywanie transakcji poprzez telefon komórkowy, możliwość uiszczenia opłaty za parking poprzez sms, elektroniczne zakupy online, itd.,
W porównaniu do systemu handlu elektronicznego, system handlu mobilnego jest znacznie bardziej skomplikowany gdyż zawiera również składniki związane z transmisją bezprzewodową. rysunek 8 przedstawia strukturę systemu handlu mobilnego, zawierający sześć składników oraz przykład takiego systemu, który jest obecnie możliwy na bazie istniejącej technologii. Infrastruktura sieciowa systemów handlu mobilnego zawiera obie sieci: kablową i bezprzewodową. Składnik sieci kablowej ma tę samą strukturę i implementację jaka potrzebna jest w systemach e-commerce.
Urządzenia bezprzewodowe przystosowane do operacji mobilnych będą kształtowały różnice pomiędzy portalami mobilnymi a ich konwencjonalnymi odpowiednikami. Zaletami urządzeń bezprzewodowych jest dużo lepszy stosunek wartości do czasu (value-for-time). Tzn., łącząc się z Internetem poprzez urządzenia mobilne użytkownicy są w stanie wykożystać wartościowe dodatki (value allowances) w dowolnym czasie, których użytkownicy stałych łącz nie są wstanie dokonać. Teraz jakakolwiek informacja będzie na prawdę dostępna kiedykolwiek, gdziekolwiek i z dowolnego urządzenia bezprzewodowego.
Na rys. 10 pokazane są różnice pomiędzy tradycyjnymi portalami e-commerce a portalami handlu mobilnego (m-commerce) w czterech wymiarach [ClaFla, 2003]: wszechobecności, wygody, lokalizacji oraz, personalizacji.
