Głównym założeniem schematu znajdującego się na rys.3, jest podzielenie badań nad handlem mobilnym (mobile commerce lub m-commerce) na trzy główne kategorie, które są ściśle ze sobą powiązane, a mianowicie: technologia, teoria i badania oraz zastosowania. Jak widać na rysunku, technologia tworzy trwałą podstawę dla badań i praktyk, natomiast na szczycie struktury znajdują się praktyczne metody użycia oraz zastosowania niżej położonych technologii. Zagnieżdżona wewnątrz tej struktury teoria pośredniczy między technologią a zastosowaniami i pomaga odpowiedzieć na pytania gdzie?, dlaczego?, kiedy? i jak? powinna lub nie powinna być stosowana technologia handlu mobilnego.
Według Lucent Technologies środowisko sieci bezprzewodowych, w tym i usług handlu mobilnego, można podzielić na trzy segmenty rynkowe: użytkowników indywidualnych, użytkowników biznesowych oraz właściwe aplikacje biznesowe. Podział ten ujmuje kilka rozwiązań [Urba, 2001]:
Mobilne biuro (Mobile Office) – umożliwiające pracownikom biznesowym korzystanie z biurowych możliwości przenośnych komputerów PC w dowolnych okolicznościach. Podręczny komputer podróżuje razem z użytkownikiem i wszelkimi jego aplikacjami oraz funkcjami dodatkowymi obejmującymi: usługi telefoniczne, zunifikowany przekaz wiadomości, pocztę elektroniczną, terminarz, dostęp do plików i baz danych, planowanie podróży oraz wideokonferencje;
Podręczny asystent (Lifestyle Manager) – zmieniający zwykły telefon komórkowy w osobistego asystenta. Umożliwia on obsługę zadań związanych z planowaniem zajęć i zapewnia bezprzewodowe usługi komunikacyjne, rozrywkę oraz dostęp do informacji, a także usługi handlu elektronicznego m-commerce i e-banking;
Aplikacje biznesowe (Market Business-to-Business Application) – obejmujące zastosowania mobilne, takie jak: zdalne zarządzanie usługami, zarządzanie środkami materialnymi (taborem), zdalny nadzór oraz telemetrię.
Odmiennie niż dla rozwiązań handlu elektronicznego – gdzie użytkownicy korzystają ze stacjonarnych połączeń internetowych – z usług handlu mobilnego korzysta się bezprzewodowo, głównie za pośrednictwem telefonów komórkowych. Chociaż same usługi handlu mobilnego niewiele się różnią od współczesnych elektronicznych operacji handlowych, perspektywa ich rozwoju jest większa niż tych samych usług świadczonych przy pomocy sieci konwencjonalnej.
Według przewidywań EITO 2001 (European Information Technology Observatory) liczba użytkowników mobilnych w Europie Zachodniej wzrośnie z 7 mln zarejestrowanych pod koniec roku 2000 do ok. 175 mln pod koniec 2005 r [GorGeb, 2001].
Aby móc dyskutować o zaletach i zastosowaniu handlu mobilnego należu rozważyć i zrozumieć istotę i zakres działania handlu elektronicznego. Choi Stahl i Whinston (1997) przedstawili model przydatny dla rozumienia relacji między produktami, agentami (agents) i procesami, które istnieją zarówno w rynkach elektronicznych i fizycznych (rys. 1).
Występuje tu rozróżnienie pomiędzy produktem fizycznym a produktem cyfrowym (witualnym) np. elektronicznym. Przykładem produktu elektronicznego jest oprogramowanie komputerowe lub plik zawierający dane, podczas gdy produktem fizycznym będzie np. piła mechaniczna czy dyskietka [PanSro, 2002].
Tak ograniczoną przestrzeń Choi i Whinston dzielą dalej na fizyczną i cyfrową. Procesem cyfrowym nazywają wszystko co można przesłać i odebrać z Internetu podczas gdy procesy fizyczne pociągają za sobą czynności fizyczne związane z przeprowadzaniem transakcji handlowych.
Trzeci wymiar jest pewnym rodzajem agentów zaangażowanych w transakcje. Agent (aktor) jest sprzedawcą, nabywcą, pośrednikiem, lobby konsumenckim lub organizacją rządową.
Obszary zastosowania aplikacji handlu mobilnego część I
Aplikacja mobilna oznacza elektroniczne wspomaganie szeroko pojętego handlu i biznesu, prowadzonych online za pośrednictwem mobilnych terminali telefonii komórkowej. Ma ona cechy i funkcje zbliżone do aplikacji sieciowych handlu elektronicznego dostępnych z komputera stacjonarnego. Jest jednak istotna różnica. Usługi handlu mobilnego znoszą ograniczenia wynikające z korzystania przez Internet ze stacjonarnego komputera osobistego PC - wedle ogólnej zasady: uzyskiwanie informacji gdziekolwiek, kiedykolwiek i o czymkolwiek, czyli wszystko, co możliwe, oczywiście w miarę rozszerzania się dostępnego pasma bezprzewodowego. Tym samym korzystanie z urządzeń przenośnych do prowadzenia mobilnych operacji biznesowych staje się powszechniejsze, zwłaszcza, że liczba wszystkich terminali bezprzewodowych (włącznie z komórkowymi) już dawno przewyższyła liczbę zainstalowanych na świecie komputerów.