Głównym założeniem schematu znajdującego się na rys.3, jest podzielenie badań nad handlem mobilnym (mobile commerce lub m-commerce) na trzy główne kategorie, które są ściśle ze sobą powiązane, a mianowicie: technologia, teoria i badania oraz zastosowania. Jak widać na rysunku, technologia tworzy trwałą podstawę dla badań i praktyk, natomiast na szczycie struktury znajdują się praktyczne metody użycia oraz zastosowania niżej położonych technologii. Zagnieżdżona wewnątrz tej struktury teoria pośredniczy między technologią a zastosowaniami i pomaga odpowiedzieć na pytania gdzie?, dlaczego?, kiedy? i jak? powinna lub nie powinna być stosowana technologia handlu mobilnego.
Usługi biznesu mobilnego jako kluczowa perspektywa rozwoju cz.I
Przedsięwzięcia rozwiązań IT rozwinęły się od technologii typu mainframe i klient-serwer do rozwiązań e-biznesu takich jak zarządzanie relacjami z klientem (CRM – customer realtionship managemet) oraz zarządzanie łańcuchem dostaw (SCM supply-chain management), który ułatwia przepływ informacji i współdziałanie wewnątrz i między organizacjami. Rozwiązania m-biznesu (mobile business) są kolejnym etapem tego rozwoju, rozszerzając możliwości łączenia się i współdziałania. Należy jednak rozważyć czy rozwój metod mobilnego przekazu danych będzie tylko dopełnieniem do istniejących rozwiązań aplikacji IT, czy może niesie on za sobą bardziej zasadnicze zmiany w sposobie funkcjonowania firmy.
Odmiennie niż dla rozwiązań handlu elektronicznego – gdzie użytkownicy korzystają ze stacjonarnych połączeń internetowych – z usług handlu mobilnego korzysta się bezprzewodowo, głównie za pośrednictwem telefonów komórkowych. Chociaż same usługi handlu mobilnego niewiele się różnią od współczesnych elektronicznych operacji handlowych, perspektywa ich rozwoju jest większa niż tych samych usług świadczonych przy pomocy sieci konwencjonalnej.
Według przewidywań EITO 2001 (European Information Technology Observatory) liczba użytkowników mobilnych w Europie Zachodniej wzrośnie z 7 mln zarejestrowanych pod koniec roku 2000 do ok. 175 mln pod koniec 2005 r [GorGeb, 2001].
Według Lucent Technologies środowisko sieci bezprzewodowych, w tym i usług handlu mobilnego, można podzielić na trzy segmenty rynkowe: użytkowników indywidualnych, użytkowników biznesowych oraz właściwe aplikacje biznesowe. Podział ten ujmuje kilka rozwiązań [Urba, 2001]:
Mobilne biuro (Mobile Office) – umożliwiające pracownikom biznesowym korzystanie z biurowych możliwości przenośnych komputerów PC w dowolnych okolicznościach. Podręczny komputer podróżuje razem z użytkownikiem i wszelkimi jego aplikacjami oraz funkcjami dodatkowymi obejmującymi: usługi telefoniczne, zunifikowany przekaz wiadomości, pocztę elektroniczną, terminarz, dostęp do plików i baz danych, planowanie podróży oraz wideokonferencje;
Podręczny asystent (Lifestyle Manager) – zmieniający zwykły telefon komórkowy w osobistego asystenta. Umożliwia on obsługę zadań związanych z planowaniem zajęć i zapewnia bezprzewodowe usługi komunikacyjne, rozrywkę oraz dostęp do informacji, a także usługi handlu elektronicznego m-commerce i e-banking;
Aplikacje biznesowe (Market Business-to-Business Application) – obejmujące zastosowania mobilne, takie jak: zdalne zarządzanie usługami, zarządzanie środkami materialnymi (taborem), zdalny nadzór oraz telemetrię.
Aby móc dyskutować o zaletach i zastosowaniu handlu mobilnego należu rozważyć i zrozumieć istotę i zakres działania handlu elektronicznego. Choi Stahl i Whinston (1997) przedstawili model przydatny dla rozumienia relacji między produktami, agentami (agents) i procesami, które istnieją zarówno w rynkach elektronicznych i fizycznych (rys. 1).
Występuje tu rozróżnienie pomiędzy produktem fizycznym a produktem cyfrowym (witualnym) np. elektronicznym. Przykładem produktu elektronicznego jest oprogramowanie komputerowe lub plik zawierający dane, podczas gdy produktem fizycznym będzie np. piła mechaniczna czy dyskietka [PanSro, 2002].
Tak ograniczoną przestrzeń Choi i Whinston dzielą dalej na fizyczną i cyfrową. Procesem cyfrowym nazywają wszystko co można przesłać i odebrać z Internetu podczas gdy procesy fizyczne pociągają za sobą czynności fizyczne związane z przeprowadzaniem transakcji handlowych.
Trzeci wymiar jest pewnym rodzajem agentów zaangażowanych w transakcje. Agent (aktor) jest sprzedawcą, nabywcą, pośrednikiem, lobby konsumenckim lub organizacją rządową.
Aby móc dyskutować o zaletach i zastosowaniu handlu mobilnego należu rozważyć