Głównym założeniem schematu znajdującego się na rys.3, jest podzielenie badań nad handlem mobilnym (mobile commerce lub m-commerce) na trzy główne kategorie, które są ściśle ze sobą powiązane, a mianowicie: technologia, teoria i badania oraz zastosowania. Jak widać na rysunku, technologia tworzy trwałą podstawę dla badań i praktyk, natomiast na szczycie struktury znajdują się praktyczne metody użycia oraz zastosowania niżej położonych technologii. Zagnieżdżona wewnątrz tej struktury teoria pośredniczy między technologią a zastosowaniami i pomaga odpowiedzieć na pytania gdzie?, dlaczego?, kiedy? i jak? powinna lub nie powinna być stosowana technologia handlu mobilnego.
Konieczne jest przeanalizowanie, jakie są oczekiwane cechy systemu mobilnego handlu w celu przeprowadzenia skutecznych i efektywnych transakcji mobilnej i jakiego typu wyzwaniom stawić czoła w procesie rozwoju i wdrażania systemów mobilnych handlu. System handlu mobilnego powinien [WeChJy, 2004]:
Pozwolić użytkownikowi końcowemu do przeprowadzenia transakcji mobilnych w sposób łatwy, w dowolnej chwili oraz w dowolnym miejscu,
Umożliwiać personalizację produktów lub różnicować na życzenie,
W pełni wspierać szeroki zakres aplikacji handlu mobilnego dla dostawców treści,
Maksymalizować zgodność operacyjną,
Utrzymywać niezależność od programu / danych, to znaczy, że zmiana komponentów systemu nie wpłynie na programy / dane,
Zapewniać bezpieczeństwo od początku do końca (end-to-end).
Według Lucent Technologies środowisko sieci bezprzewodowych, w tym i usług handlu mobilnego, można podzielić na trzy segmenty rynkowe: użytkowników indywidualnych, użytkowników biznesowych oraz właściwe aplikacje biznesowe. Podział ten ujmuje kilka rozwiązań [Urba, 2001]:
Mobilne biuro (Mobile Office) – umożliwiające pracownikom biznesowym korzystanie z biurowych możliwości przenośnych komputerów PC w dowolnych okolicznościach. Podręczny komputer podróżuje razem z użytkownikiem i wszelkimi jego aplikacjami oraz funkcjami dodatkowymi obejmującymi: usługi telefoniczne, zunifikowany przekaz wiadomości, pocztę elektroniczną, terminarz, dostęp do plików i baz danych, planowanie podróży oraz wideokonferencje;
Podręczny asystent (Lifestyle Manager) – zmieniający zwykły telefon komórkowy w osobistego asystenta. Umożliwia on obsługę zadań związanych z planowaniem zajęć i zapewnia bezprzewodowe usługi komunikacyjne, rozrywkę oraz dostęp do informacji, a także usługi handlu elektronicznego m-commerce i e-banking;
Aplikacje biznesowe (Market Business-to-Business Application) – obejmujące zastosowania mobilne, takie jak: zdalne zarządzanie usługami, zarządzanie środkami materialnymi (taborem), zdalny nadzór oraz telemetrię.
Zmiany technologiczne są motorem przemian i wzajemnego przenikania się obszarów: obliczeniowego (computing), transmisji danych (communications), gromadzenia i oferowania pakietów danych i informacji (content). Efektem tych przemian jest powstanie nowego potencjału, nowych możliwości, organizacji nowego typu, nowego porządku ekonomicznego. Nowa dziedzina przemysłu wyrasta jako konglomerat informatyki (komputery, oprogramowanie, usługi), komunikacji (telefony, telegrafy, transmisje satelitarne i bezprzewodowe) i usług niematerialnych (rozrywka, wydawcy, dostawcy informacji) [Trapsc, 1998].
Jesteśmy świadkami kształtowania się gospodarki informatycznej, która nie tylko korzysta z informatyki, lecz także zmienia swoje struktury i procesy pod wpływem paradygmatów informatycznych [Bandur, 1998].
