Głównym założeniem schematu znajdującego się na rys.3, jest podzielenie badań nad handlem mobilnym (mobile commerce lub m-commerce) na trzy główne kategorie, które są ściśle ze sobą powiązane, a mianowicie: technologia, teoria i badania oraz zastosowania. Jak widać na rysunku, technologia tworzy trwałą podstawę dla badań i praktyk, natomiast na szczycie struktury znajdują się praktyczne metody użycia oraz zastosowania niżej położonych technologii. Zagnieżdżona wewnątrz tej struktury teoria pośredniczy między technologią a zastosowaniami i pomaga odpowiedzieć na pytania gdzie?, dlaczego?, kiedy? i jak? powinna lub nie powinna być stosowana technologia handlu mobilnego.
Konieczne jest przeanalizowanie, jakie są oczekiwane cechy systemu mobilnego handlu w celu przeprowadzenia skutecznych i efektywnych transakcji mobilnej i jakiego typu wyzwaniom stawić czoła w procesie rozwoju i wdrażania systemów mobilnych handlu. System handlu mobilnego powinien [WeChJy, 2004]:
Pozwolić użytkownikowi końcowemu do przeprowadzenia transakcji mobilnych w sposób łatwy, w dowolnej chwili oraz w dowolnym miejscu,
Umożliwiać personalizację produktów lub różnicować na życzenie,
W pełni wspierać szeroki zakres aplikacji handlu mobilnego dla dostawców treści,
Maksymalizować zgodność operacyjną,
Utrzymywać niezależność od programu / danych, to znaczy, że zmiana komponentów systemu nie wpłynie na programy / dane,
Zapewniać bezpieczeństwo od początku do końca (end-to-end).
Obszary zastosowania aplikacji handlu mobilnego część I
Aplikacja mobilna oznacza elektroniczne wspomaganie szeroko pojętego handlu i biznesu, prowadzonych online za pośrednictwem mobilnych terminali telefonii komórkowej. Ma ona cechy i funkcje zbliżone do aplikacji sieciowych handlu elektronicznego dostępnych z komputera stacjonarnego. Jest jednak istotna różnica. Usługi handlu mobilnego znoszą ograniczenia wynikające z korzystania przez Internet ze stacjonarnego komputera osobistego PC - wedle ogólnej zasady: uzyskiwanie informacji gdziekolwiek, kiedykolwiek i o czymkolwiek, czyli wszystko, co możliwe, oczywiście w miarę rozszerzania się dostępnego pasma bezprzewodowego. Tym samym korzystanie z urządzeń przenośnych do prowadzenia mobilnych operacji biznesowych staje się powszechniejsze, zwłaszcza, że liczba wszystkich terminali bezprzewodowych (włącznie z komórkowymi) już dawno przewyższyła liczbę zainstalowanych na świecie komputerów.
Usługi dostarczane przez operacje mobilne mogą przynieść znaczne oszczędności poprzez zredukowanie kosztów wzajemnego oddziaływania. Jakkolwiek, znaczący potencjał leży w nowych sposobach polepszania relacji z klientem i zarządzania oddziaływaniem na klienta w celu polepszenia jego lojalności. Np. wprowadzanie terenowego działu sprzedaży z mobilnym dostępem do produktów i informacji może znacznie polepszyć usługi konsumenckie.
Jednym ze sposób aby sklasyfikować mobilne usługi operacyjne to rozróżnienie ich pomiędzy branżowe (tematyczne), przemysłowo specyficzne ( np. zdalny monitoring pól naftowych) oraz przekrojowe, ogólnego użytku (np. zarządzanie sprzedażą terenową). Tradycyjnie nacisk został położony na dostosowane i dość eksperymentalne firmy, czyli te, które oferują specyficzne usługi branżowe. Firmy te skupiają się na zastosowaniu techniki bezprzewodowej w niektórych, określonych obszarach, takich jak monitorowanie (kontrola) procesu produkcji. Jakkolwiek, usługi ogólno dostępne, napędzane przez rozwój mobilnej technologii, osiągnęły solidne podłoże a ich szerokie zastosowanie występuje już w sektorach przemysłowych.
